Nie stresuj się
Stres - niby się już tak bardzo do niego przyzwyczailiśmy, a jednak chyba nadal nie doceniamy jego konsekwencji. Czym może się skończyć życie pod ciągłą presją? To zależy. Od tego jak bardzo jesteśmy podatni na stres i jak reaguje na niego nasz organizm. Istotnym czynnikiem jest też wiek i ogólny styl życia. Stres może doprowadzić do depresji, jeśli jest długotrwały i silny. Może spowodować raka, czy zawał serca. Dlaczego? W stresie nasze ciało zachowuje się, jakbyśmy byli zagrożeni - zwiększa się wydzielanie hormonów (takich jak adrenalina) które pozwalają wycisnąć z naszych ciał więcej. Jednak - to się sprawdza, jeśli trwa krótko, a jak zagrożenie mija, to nasz organizm się uspokaja. W stresie jednak nie mija, a utrzymywanie organizmu w ciągłej pełnej gotowości ma fatalny wpływ na jego zdrowie.
Wikipedia - definicja stresu
Stres jest definiowany w psychologii jako dynamiczna relacja adaptacyjna pomiędzy możliwościami jednostki, a wymogami sytuacji (stresorem; bodźcem awersyjnympotrzebne źródło), charakteryzująca się brakiem równowagi psychicznej i fizycznej. Podejmowanie zachowań zaradczych jest próbą przywrócenia równowagi.
W terminologii medycznej, stres jest zaburzeniem homeostazy spowodowanym czynnikiem fizycznym lub psychologicznym. Czynnikami powodującymi stres mogą być czynniki umysłowe, fizjologiczne, anatomiczne lub fizyczne.
Istnieją 3 typy definicji stresu1:
Stres jako bodziec ? sytuacje występujące w naszym otoczeniu mające naturalną zdolność do wywoływania napięcia i silnych emocji. Do teorii związanych z tym rodzajem definicji należą: teoria Elliotta i Eisdorfera, koncepcja Janisa oraz koncepcja zmian życiowych Thomasa Holmesa i Richarda Rahe?a.
Stres jako reakcja ? zarówno fizjologiczna jak i psychologiczna będąca odpowiedzią na działanie stresorów (sytuacji wywołujących stres). Do teorii związanych z tym rodzajem definicji należą: homeostatyczna teoria Waltera Cannona czy koncepcja Selyego (GAS, LAS).
Stres jako proces lub transakcja ? relacja między jednostką a otoczeniem: transakcyjny model Lazarusa, koncepcja Antonovsky'ego, koncepcja Hobfolla, koncepcja sytuacji trudnych Tomaszewskiego, regulacyjno-informacyjna teoria stresu Reykowskiego.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stres
O fobiach
Bywają i lęki irracjonalne (lub z pozoru irracjonalne), takie jak fobie. Trudno wytłumaczyć lęk przed dużą przestrzenią, czy też paranoidalny lęk przed zarazkami i brudem. Pająki ogólnie nie cieszą się sympatią, ale reagowanie na nie atakiem paniki z hiperwentylacją, nie jest normą (w skrajnych wypadkach atak fobii może spowodować zdjęcie, lub obrazek). Lek wysokości również jest powszechny, ponieważ nie ma de facto w tym nic dziwnego - boimy się spaść, mamy poczucie zagrożenia. Ale może on mieć oblicze chorobowe - własnie wtedy mówimy o fobii - jeżeli lęk jest tak silny, że utrudnia nam życie i jesteśmy temu całkowicie podporządkowani. Tego nie można lekceważyć, ponieważ taki stan ma tendencję do pogłębiania się. Warto się zastanowić nad terapią i dzięki niej zrozumieć, co tak naprawdę kryje się za tą fobią.
O stresie w pracy - za Wikipedią
Stres w pracy to stan dyskomfortu psychicznego wywołany rozbieżnością pomiędzy warunkami i wymaganiami stawianymi pracownikowi a jego możliwościami poradzenia sobie z nimi w danym momencie. Pracownik dostrzega ten rozdźwięk jako zagrożenie swego zdrowia, życia lub własnej integralności.
Do czynników zagrażających w obszarze wymagań zalicza się m.in.:
przeciążenie ilościowe pracą ? na pracowniku spoczywa obowiązek wykonania dużej liczby zadań w krótkim czasie a warunki pracy uniemożliwiają koncentrację,
przeciążenie jakościowe pracą, powodowane m.in. przez: zadania trudne lub skomplikowane umysłowo wymagające ciągłego dokształcania pracownika,
niedociążenie jakościowe, będące skutkiem takich sytuacji, jak m.in.: monotonia pracy lub praca poniżej możliwości pracownika,
konfliktowość roli oddziałująca na pracownika w sytuacjach takich, jak: konieczność godzenia sprzecznych interesów czy praca w sytuacji uzyskiwania sprzecznych poleceń.
Sytuacje zagrażające w obszarze kontroli nad pracą obejmują przykładowo:
brak jasności co do zakresu zadań albo odpowiedzialności,
brak jasności w zakresie kryteriów oceny pracy i/lub brak informacji zwrotnej o wynikach pracy,
brak jasności co do celów pracy i stawianych wymagań,
niskie poczucie bezpieczeństwa w pracy.
Zagrożenia w zakresie wsparcia społecznego to m.in. :
utrudniony kontakt z przełożonym,
praca w izolacji,
brak systemu motywacyjnego,
system motywacyjny nastawiony na rywalizację.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Stres_w_pracy
Nie waż się mieć depresji przy takim stanie konta!
Depresja często dopada ludzi, w których nigdy nikt by nie pomyślał, że coś takiego może im się przytrafić. Przecież powinni być szczęśliwi, mają ugruntowaną pozycję zawodową, spore wpływy na koniec, dom, rodzinę i perfekcyjne życie. Jednak za tym idealnym obrazkiem często kryje się przemęczenie, bardzo duży stres, wielka odpowiedzialność i życie pod presją. Dlatego takim ludziom jest paradoksalnie trudniej, bo nie mogą znaleźć zrozumienia. Ale jak to, jak możesz mieć depresję , NIE MASZ POWODU!!!. To jest bardzo krzywdzące podejście, o czym na własnej skórze przekonali się ci bardziej znani, gdy podzieli się ze światem informacją o swojej chorobie. Oprócz pozytywnych reakcji, sporo było wręcz oburzenia. Nie osądzajmy ludzi, naprawdę status materialny nie daje ochrony przed depresją.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz